Dżakarta - Błonica to choroba, która występuje z powodu infekcji bakteryjnej Corynebacterium błonica . Bakterie atakują gardło i górne drogi oddechowe, które wytwarzają toksyny i mogą wpływać na otaczające narządy. Choroba ta powoduje obumieranie błon tkankowych i gromadzenie się ich w okolicy gardła i migdałków, utrudniając oddychanie i połykanie.
Ponadto układ nerwowy i serce mogą zostać zaburzone z powodu infekcji bakteryjnej. Sama transmisja może nastąpić poprzez kontakt fizyczny, kaszel lub kichanie zarażonej osoby. Czy zatem można wykonać szczepionkę przeciw błonicy dla dorosłych? Jeśli tak, ile dawek jest potrzebnych?
Przeczytaj także: To jest etap gojenia u pacjentów z błonicą
Procedura szczepień przeciw błonicy dla dorosłych
Kto powiedział, że dorosłych nie trzeba już szczepić? W rzeczywistości szczepionkę przeciw błonicy należy podawać również dorosłym. Jednak rodzaj podawanej szczepionki różni się od szczepionki przeciw błonicy dla dzieci. Rodzaj szczepionki przeciw błonicy dla dorosłych to Td lub Tdap, a mianowicie szczepionka DTP o obniżonej zawartości antygenu i krztuśca.
Ten rodzaj szczepionki zawiera bezkomórkowy składnik krztuśca, a mianowicie bakterie krztuścowe, które są inaktywowane, więc dość rzadko wywołuje gorączkowe skutki uboczne, takie jak szczepionka przeciw błonicy dla dzieci. Szczepionkę przeciw błonicy dla dorosłych można podawać kilka razy okresowo w wieku od 19 do 64 lat, raz na 10 lat przez całe życie.
Jednak w przypadku osób dorosłych, które nigdy wcześniej nie otrzymały szczepionki Td lub których stan szczepień jest niepełny, konieczne jest podanie co 10 lat 1 dawki szczepionki Tdap i Td jako dawki przypominającej. Tymczasem w przypadku osób dorosłych, które nie otrzymały żadnych szczepień w swoim życiu, pierwsze 2 dawki należy podać w odstępie 4 tygodni. Następnie trzecią dawkę należy podać około 6-12 miesięcy od drugiej dawki.
Niestety w Indonezji nadal nie ma programu szczepień dorosłych na błonicę, więc wielu dorosłych mogło nie otrzymać tego typu szczepionki. Wydaje się, że dzieje się tak dlatego, że błonica jest chorobą częściej występującą u dzieci. W rzeczywistości nie oznacza to, że dorośli są wolni od błonicy.
Przeczytaj także: Kiedy jest odpowiedni czas na podanie szczepionki przeciw błonicy?
Grupa dorosłych potrzebujących szczepionki przeciw błonicy
Błonica to choroba zakaźna, która może powodować problemy z oddychaniem, paraliż i niewydolność serca. Choroba ta może rozprzestrzeniać się drogą powietrzną, gdy zarażona osoba kaszle lub kicha. Zarówno w przypadku dzieci, jak i dorosłych, podanie szczepionki przeciw błonicy jest środkiem zapobiegawczym, którego zadaniem jest wywołanie powstania odporności przeciwko bakteriom wywołującym błonicę.
Szczepionkę przeciw błonicy najbardziej zaleca się następującym grupom osób dorosłych:
- Osoby, które nigdy nie otrzymały szczepionki Tdap.
- Osoby, które zapominają, czy zostały zaszczepione, czy nie.
- Pracownicy służby zdrowia, którzy mają bezpośredni kontakt z pacjentami.
- Osoby opiekujące się niemowlętami poniżej 1 roku życia, w tym rodzice, dziadkowie i opiekunki.
- Ludzie, którzy podróżują do różnych obszarów, które obejmują rozprzestrzenianie się błonicy.
- Osoby mieszkające w tym samym domu, sąsiedzi, odwiedzają/odwiedzają osoby chore na błonicę.
- Przyszła matka, która nigdy nie była szczepiona.
- Kobiety w ciąży (zaleca się podawanie dawki przypominającej Tdap w każdej ciąży).
Przeczytaj także: Przyczyny trudności w oddychaniu mogą być objawami błonicy
Jeśli zamierzasz się zaszczepić, powinieneś omówić to z lekarzem, tak. Przedyskutuj również, czy jesteś osobą z pewnymi problemami zdrowotnymi. Po podaniu szczepionki należy zanotować i przechowywać dobrą historię szczepień.
Referencja:
CDC. Źródło 2021. Szczepienia przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi: co każdy powinien wiedzieć.
Linia zdrowia. Dostęp w 2021 r. Szczepionka Tdap: co musisz wiedzieć.
WebMD. Dostęp do 2021. Szczepionka przeciw tężcowi, błonicy, krztuścowi dla dorosłych.
